maart 2023

Vertragen op mijn rug in het gras

Balans

Vertragen op mijn rug in het gras

Mijn tijd in Zuid-Frankrijk zit er bijna op. En dat doet best een beetje pijn.

Deze winter begon met inspiratie, nieuwsgierigheid, doelen, energie, tijd, plannen en wensen. Eind vorige maand begon ik als vanzelf de balans op te maken. 

Nog één maand en een beetje voordat ik terug naar de camping zou gaan.

Wat had ik bereikt?

En wat wilde ik nog bereiken? Had ik alles eruit gehaald wat erin zat?

Ik heb mezelf vrijwel continu gepusht met de gedachte dat ik na de komende zomer toch echt goed geld moet gaan verdienen wil ik niet terug in loondienst hoeven. En om dat te kunnen doen moest ik voor vertrek hier mijn doelen halen…

Ben ik trots op de behaalde resultaten? Hell yeah!
Heb ik alles eruit gehaald wat erin zat? Absoluut!
Heb ik al mijn doelen behaald? Nope.
Had ik de lat misschien wat hoog gelegd? Jazeker.
Heb ik genoten van alle ontdekkingstochten die ik heb gemaakt? Echt wel.

Langzaamaan kwam de realisatie dat, hoe hard ik mijn best ook deed, niet alles op mijn lijstje afgevinkt zou gaan worden. Ondanks dat mijn hoofd echt keihard aan het werk was. Bijna continu.

Langzaamaan begon ik me te beseffen dat ik mijn ideeën qua ontspanning en fysieke gesteldheid een beetje genegeerd had om mijn bedrijfsdoelen te halen.
Ja, ik ging wel regelmatig wandelen, maar wel met een inspirerende podcast in mijn oren.
En nee, niet op mijn gemakje, die buik mag best wat minder, hup tempo maken!

Ik werd er enorm onrustig van. Vorige week maandag, na de Reiki sessie, werd de overduidelijke boodschap me aangereikt door iemand die nog amper iets van mij weet.

“You have a busy mind. Stop doing, start being.”

Ik ben iemand die graag snapt hoe dingen werken. Maar kom toch ook graag dichter bij mijn gevoel. Hoe kan het, heb ik me deze keer niet afgevraagd. Ik wist dat ze gelijk had.

Afgelopen week ontstond er als vanzelf een vertraging in mij. Het was alsof dingen op hun plek moesten vallen. Het maakte me slaperig en sloom. Mijn hoofd was vaker uit, ik wandelde trager en lag af en toe op mijn rug te genieten in het gras. Zonder iets te hoeven, te willen, of te doen. Het was goed.

De pijn van mijn vertrek zit ‘m in het feit dat ik geniet van mijn proces, van waar ik ben in het leven en in het feit dat ik me welkom en verrassend op mijn plek voel.

De laatste twee weken hier laat ik mijn doelen even los. Ik vertraag nog wat verder, geniet van mijn vrijheid en pak mijn studieboek op wanneer ik daar zin in heb. Even minder doen en meer zijn.

Wanneer heb jij je voor het laatst afgevraagd of je wel lief genoeg bent voor jezelf?

#virtualventure #technischva

Balans Meer lezen »

Café Deco Capestang

Geen toeval

Daniëlle bij Café Deco

Nee, ik ga geen stuk schrijven over toeval. Het heeft zo moeten zijn. 
Er is veel geschreven over en door digital nomads die op de mooiste plekken hun geld verdienen.

Met je laptop op het strand lijkt mij niet goed voor je laptop, maar ieder zijn ding. Ik werk momenteel gewoon aan de keukentafel. Lekker alles bij de hand en geen afleiding.

Toch ga ik ook de deur uit met mijn laptop.

Regelmatig ben ik te vinden in Café Deco, een paar kilometer van mijn huisje.
Even een andere omgeving, goede koffie, gezelligheid om me heen. En dan trakteer ik mezelf meteen maar op een heerlijke homemade muffin. Je moet zelf een feestje van je leven maken toch?

Misschien leuk om te weten, het tentje wordt gerund door John en Jane. In de korte tijd dat ze daar zitten hebben ze een creatieve en sociale community gesticht. Hun koffietentje als etalage voor creatieve en handgemaakte producten. En tegelijk een locatie voor sociale activiteiten voor mensen uit de regio. Een ontspannen mix met voornamelijk Fransen en Britten.
Mijn Engelstalige visitekaartjes staan er tussen allerlei andere op een overzichtelijk schapje. #trots

Ik heb er eens zitten schrijven voor mijn website, een keer alleen maar over motoren en reizen gepraat met John en de laatste keer heb ik me verdiept in #googleanalytics . Rustig muziekje op de achtergrond, gefocust aan de slag.

Iets voor sluitingstijd liep Emily binnen. Ze bleek een vriendin van Jane. Achterin de zaak raakten ze aan de praat. Ik ben netjes opgevoed en afluisteren is niet netjes.
Maar hun gesprek werd steeds interessanter en ik besloot het toch te volgen. Ik dacht nog, het zal toch niet…?
Want ik hoorde haar zeggen dat ze een website nodig heeft, dat de hare offline is en dat degene die het gebouwd heeft van de aardbodem is verdwenen.

Vanuit mijn ooghoek zag ik Jane haar hoofd mijn kant opdraaien en ze vroeg me “Were you listening?”
Lachend reageerde ik met “I was trying not to.”

Even later zat ik bij hen aan tafel. Een enthousiast gesprek volgde en sluitingstijd werd wat uitgesteld. 
De volgende dag heb ik Emily op verzoek gemaild en een afspraak bij haar thuis gisteren was het gevolg.

Wat een bijzondere dag was dat. 

Ik ging uit van max twee uur, kennismaken en dan in de details van haar website duiken en natuurlijk de zakelijke kant bespreken. 

Het werd een hele dag, waarbij ze concludeerde dat we elkaar uit een vorig leven moeten kennen. Zo vertrouwd en boeiend, we bleven delen.

Omdat ze Reiki master is bood ze me een sessie aan die ik nieuwsgierig onderging. Ik voelde zelf niet zo veel gebeuren, al ontspande het enorm. Maar het gesprek wat daarna volgde over wat zij gevoeld had, raakte me in mijn wezen. Waarom houd ik lekker voor mezelf. Maar wat een cadeau!

Eigenlijk zou ik een dag eerder naar ’t café zijn gegaan, maar ik liep me te haasten en bedacht me dat dat nergens op sloeg. Nu weet ik dat we gestuurd zijn.

Jij weleens een onverwachte ontmoeting gehad die absoluut geen toeval was?

#virtualventure #wordpress

Geen toeval Meer lezen »

Uitzicht bij Anna

Alleen of samen?

Uitzicht bij Anna

Mijn twaalfde post alweer! Het is echt bizar hoe snel de tijd gaat deze winter.
Ja, ik weet ook wel, die tijd gaat echt niet sneller. Ik vermaak me gewoon goed. Ook in mijn uppie.

Nou is dat natuurlijk niet echt een verrassing voor me. Ik leef al bijna 44 jaar met mezelf en weet dat ik het goed met mezelf kan vinden.
Maar een beetje menselijk gezelschap om me heen op zijn tijd doet me goed. Dus had ik mezelf een korte vakantie in Andalusië gegund. Ik ging bij Anna Houben op bezoek, die ik ken van mijn retraite met haar in 2016.

En zo reed ik begin januari Spanje binnen en Barcelona voorbij. 

Bizar idee, normaal vlieg je daarheen. Nu was ik er met amper twee uur rijden.

Ik reed nog even door, naar Valencia. Mooie, gezellige stad, zeker in kerstverlichting. Echt een aanrader als je in de buurt bent. De volgende dag arriveerde ik in olijvenland. Kilometers aan uitgestrekte heuvelachtige velden met olijfbomen.

De week bij Anna was heerlijk. Ik had m’n studieboek mee, maar die heb ik amper aangeraakt. We genoten van elkaars gezelschap, van haar kookkunsten, uitstapjes in natuur of stad, de open haard en het gekroel met haar twee poezen.
Een andere leuke ervaring, deze keer was ik niet haar cliënte die gecoacht werd. Deze keer spraken we met elkaar van ondernemer tot ondernemer en hielpen we elkaar met feedback.

Na een week reed ik terug naar Frankrijk, naar weer een nieuwe plek. Nu iets noordelijker, richting Montpellier. Van de olijfgaarden naar de wijngaarden. Wat grappig was om te merken is dat Frankrijk een beetje voelde als thuiskomen. Dus wie weet…

Onverwacht kreeg ik in februari een paar dagen gezelschap van Conchita Dros. Wederom had ik een vakantiegevoel. Picknicken in de boomgaard, uitstapjes, lachen. Maar we hebben ook gewerkt.
Zij voor haar klanten, ik had o.a. een mastermind met ondernemende vrouwen in het buitenland en een kennismakingsgesprek met een (nu niet meer 💪😃) potentiële klant. En natuurlijk hebben we veel gepraat over het hoe en wat van onze ondernemingen.
Super fijn om bevestiging te krijgen, of te kunnen geven. En mee te kunnen denken met elkaar.

Tijdens het schrijven van deze post denk ik steeds, waar wil ik heen met mijn verhaal vandaag? Ik geloof dat ik het weet.

Vanochtend heb ik een gesprek gevoerd met iemand die aan het uitzoeken is of samenwerking met een VA iets voor haar is. 

Dus hier komt mijn boodschap.

Zij had na het gesprek meer helderheid. Ik ben een ervaring rijker in het voeren van een gesprek met een ondernemer en haar behoeftes.

Alleen zijn is fijn, dan kan je lekker knallen en gericht op je doelen af. Maar af en toe samen levert inzichten, of bevestiging. En wie wordt er nou niet blij van een ander helpen?

Heb jij administratieve, of technische online klussen liggen waar jouw vuurtje niet zo van aanwakkert? Lekker als je daar vanaf bent toch? Keertje sparren samen?

#technischva #inspiratie #virtualventure #samenwerken

Alleen of samen? Meer lezen »

paraglider

Doelen en afleiding

paraglider

Vol goede moed ging ik naar buiten. De zon in, met mijn hoofd in de frisse buitenlucht. Rugzak vol papier en pennen, beker gevuld met thee, hoofd vol ideeën.

Ik was er helemaal klaar voor. Want ja, na mijn eerste echte LinkedIn post eind vorig jaar zou er natuurlijk nog één komen en nog één en waarschijnlijk nog meer.

Tijdens mijn VA-opleiding schreef ik als idee voor een post al een keer in mijn aantekeningen: “Afleidingen tijdens het dagelijkse leven, waardoor je niet doet wat je van plan was m.b.t. je doelen. Wat laat je toe en wat niet?”

Ik liep een stukje bij mijn appartement vandaan. Naar het veldje waar ik de dag ervoor lekker in de zon, op de picknickbank, had zitten schrijven tot die achter de heuvels zakte.
Toen was er op een enkele wandelaar verder niemand en verzonk ik heerlijk in gedachten terwijl mijn pen ze neerzette op papier.

Vandaag liep het anders. Shit. 

Daar had ik geen rekening mee gehouden. Er liep iemand te bellen en zijn twee enorme tassen lagen midden op de picknicktafel. Ik ging toch maar zitten en we maakten kennis met elkaar.

Hij bleek een Belg die al jaren met camper rondreist in Frankrijk, Spanje en Marokko. Genoeg raakvlakken om gezellig te kletsen. Van schrijven kwam dus niks terecht. Accepteren dan maar.

Want ja, je wordt ook niet elke dag uitgenodigd voor een tandemvlucht paragliden aan de Zuid-Franse kust!

Als de afleiding interessant genoeg is kunnen die langere termijn doelen best een dagje of twee wachten. Tussendoor mag je ook best genieten van wat het leven op je pad legt.

En die post is er uiteindelijk ook gekomen, want die heb je net zitten lezen.

Nu vraag je je natuurlijk af, hoe was die vlucht? 

Helaas kan ik je dat niet vertellen. Het is niet doorgegaan vanwege te harde wind de dag erna.
Misschien was het dan toch de bedoeling dat ik mijn focus op mijn doelen hield… 🤔

Hoe doe jij dat, balans houden tussen de focus op je doelen en de afleidingen die het dagelijkse leven je geven?

#virtualventure #doelen #technischva #inspiratie

Doelen en afleiding Meer lezen »

Scroll naar boven