2023 Archieven - Daniëlle Akkerman

Een jaar later

2023, LinkedIn / Daniëlle

Het is alweer ruim een jaar na mijn “Ik vertrek” moment. Een avontuur wat ik spontaan begon en waarvan ik niet wist hoe lang het zou gaan duren. Hoog tijd voor een update!

“Spannend!” heb ik vaak gehoord het afgelopen jaar. Heb ik dat zelf nooit zo gevoeld? Ja, één keer. Net voor kerst liep ik tussen de gezelligheid en drukte in Perpignan. Er was een koor en vuurwerk. Ineens besefte ik me waar ik mee bezig was en het raakte me behoorlijk op dat moment.

Maar het enorm trotse gevoel is wat overheerste.

Heb ik me zorgen gemaakt over geld en inkomen? Nee, geen zorgen. Wel had en heb ik bewustzijn hierover. Met elk nieuw idee zorgde ik voor nieuw inzicht in mijn financiën. Zou ik dit plan uit kunnen voeren en wat heb ik daarna nog over? Dat gaf rust en het vertrouwen door te kunnen gaan in de gekozen richting.
Inmiddels heb ik regelmatig wat inkomen uit mijn bedrijf, waardoor de bodem van mijn spaarpot weer minder zichtbaar wordt. Zo fijn!

Wat ben ik verloren door dit avontuur? Het gevoel dat er iets niet klopte in mijn leven. En daarmee vooral frustraties en stress gekoppeld aan mijn baan en de drukte in Nederland. Die mis ik echt niet!
Verder moet ik zo hard nadenken hierover dat het denk ik wel meevalt met mijn verliezen.

Wat heb ik gewonnen door mijn vertrek? Pfff, te veel om op te noemen in dit bericht. Voornamelijk heb ik heel veel over mezelf geleerd. Maar ook praktische vaardigheden, zowel online, als met (elektrisch) gereedschap en qua campingbeheer.

Ik voel me vrijer en dichter bij mezelf dan ooit, ik geniet intenser, voel me rustiger, word eerder geraakt en ben regelmatig geïnspireerd.

Ik heb superveel leuke, lieve en interessante mensen ontmoet en nieuwe vrienden gemaakt.

En het allermooiste, ik heb mijn thuis gevonden in Frankrijk.

Maar daarover een volgende keer meer…

#virtualventure #onlineondernemen #technischva

Een jaar later Meer lezen »

Ritme

2023, LinkedIn / Daniëlle

Vorige week schreef ik over mijn onregelmatige ritme. Dit ging over het ritme wat tevoorschijn kwam na het loslaten van de klok. Na het loslaten van ingesleten conditioneringen.

Mijn natuurlijke ritme.

Leven op gevoel. Mijn gevoel.

Niet eten omdat de klok het zegt, maar omdat mijn maag een signaal afgeeft.

Niet wakker worden door een wekker, maar doordat mijn lijf genoeg rust heeft gehad.
Niet bewegen omdat ik een slot in de sportschool heb gereserveerd. Nee, wandelen wanneer ik behoefte heb de zon op mijn huid te voelen en mijn lijf te bewegen.

Afgelopen weekend heb ik mijn boeltje ingepakt. Met acute heimwee in mijn hart liet ik Capestang en omgeving achter en ben ik terug gereden naar camping Le Soustran in de Corrèze. Mijn thuis voor het komende kampeerseizoen. Waar het gelukkig ook weer heel fijn arriveren was.

Verandering heb ik zelden moeite mee. Vaak geeft het juist een mooie stimulans. Maar tegen deze heb ik best op gezien. Vanaf nu ga ik toch weer in het ritme van anderen mee. Er worden weer dingen van me verwacht en die wekker zal toch weer gebruikt gaan worden.
Ik gun mezelf de tijd er rustig aan te wennen. En die krijg ik gelukkig ook.

Wel grappig om te merken dat zo ongeveer het enige waar wél ritme in zat de afgelopen maanden, mijn wekelijkse LinkedIn bericht, meteen onderbroken werd. Sorry trouwe volgers! 😊

De komende periode zal ik mijn best doen met enige regelmaat te blijven schrijven en delen. Het zal weinig over virtuele assistentie en mijn diensten gaan. Nou ja, dat ging het toch al niet echt.
Maar des te meer over het persoonlijke proces wat ik doormaak en wellicht leuke anekdotes die we ongetwijfeld mee gaan maken op de camping.

Over diensten gesproken trouwens

(haha, dus toch!); onlangs heb ik de training bij Autorespond afgerond en sindsdien mag ik mezelf gecertificeerd professional noemen.
Dus mocht je hulp willen bij het inrichten ervan, je suis ici! Het hoogseizoen laat nog even op zich wachten, dus ik heb tijd voor jou.

Met Autorespond heb je een oplossing voor e-mailmarketing, mail automation, e-commerce, shoppingcart, affiliatemarketing en CRM software.

Iedereen alvast een hele mooie zomer gewenst! Hij komt er echt aan, ik heb ‘m al gevoeld in het zuiden. 😎

#virtualventure #onlineondernemen #technischva

Ritme Meer lezen »

Lichtval en schaduw brachten inspiratie en focus

Geen inspiratie. Of toch wel?

2023, LinkedIn / Daniëlle

Zo! Voor het eerst geen inspiratie voor een LinkedIn bericht! Het moest er een keer van komen natuurlijk.

Met het loslaten van mijn doelen is mijn focus ook meteen foetsie geraakt.

Je zou zelfs kunnen zeggen dat ik me wat verloren voel.

Begin ik me net goed thuis te voelen, ga ik bijna weer weg.
Heb ik net mijn eigen onregelmatige ritme te pakken, wat best gek is na ruim 40 jaar bewust, of onbewust te hebben aangepast aan allerlei omstandigheden, kom ik zometeen weer in een hele andere wereld terecht. Eentje waar veel mensen iets van me verwachten.
En niet onbelangrijk, Capestang is een verzamelplaats voor reizend volk. Het wordt vrijdags steeds gezelliger en interessanter in de kroeg.

Het zijn eigen keuzes en het komt wel goed met me, maar momenteel voelt het behoorlijk dubbel.

Deze laatste week neem ik (voorlopig?) afscheid van de prachtige regio waar ik verblijf.
Ik ben me extra bewust van mijn omgeving als ik ergens rijd of wandel.

Vandaag streep ik een wens van mijn lijstje voor deze winter, een bezoek aan Carcassonne.
Ik hoopte dat het me even zou afleiden van mijn ongemak. En dat lijkt aardig te lukken.

Ik nam mijn camera mee voor wat extra focus en ineens was daar de inspiratie voor dit bericht.

Door bewust rond te lopen, op zoek naar mooie plaatjes, maakte mijn ongemak plaats voor inspiratie.
Mijn hoofd raakte leeg (net als mijn pen overigens, tijdens het schrijven van deze woorden!).

Ineens was daar een thema voor mijn foto’s (goed idee Jacky Jongenelen!) en ging ik op zoek naar interessante schaduwen en lichtval.

Door even uit mijn inmiddels bekende wereldje te stappen en afstand te nemen kwam de rust in mijn hoofd en lijf terug en kwamen inspiratie en focus ervoor in de plaats.

Halleluja.

En weet je wat grappig is? Dit is mijn snelst geschreven LinkedIn bericht tot nu toe.

#virtualventure #focus #inspiratie

Geen inspiratie. Of toch wel? Meer lezen »

Balans

2023, LinkedIn / Daniëlle

Mijn tijd in Zuid-Frankrijk zit er bijna op. En dat doet best een beetje pijn.

Deze winter begon met inspiratie, nieuwsgierigheid, doelen, energie, tijd, plannen en wensen. Eind vorige maand begon ik als vanzelf de balans op te maken.

Nog één maand en een beetje voordat ik terug naar de camping zou gaan.

Wat had ik bereikt?

En wat wilde ik nog bereiken? Had ik alles eruit gehaald wat erin zat?

Ik heb mezelf vrijwel continu gepusht met de gedachte dat ik na de komende zomer toch echt goed geld moet gaan verdienen wil ik niet terug in loondienst hoeven. En om dat te kunnen doen moest ik voor vertrek hier mijn doelen halen…

Ben ik trots op de behaalde resultaten? Hell yeah!
Heb ik alles eruit gehaald wat erin zat? Absoluut!
Heb ik al mijn doelen behaald? Nope.
Had ik de lat misschien wat hoog gelegd? Jazeker.
Heb ik genoten van alle ontdekkingstochten die ik heb gemaakt? Echt wel.

Langzaamaan kwam de realisatie dat, hoe hard ik mijn best ook deed, niet alles op mijn lijstje afgevinkt zou gaan worden. Ondanks dat mijn hoofd echt keihard aan het werk was. Bijna continu.

Langzaamaan begon ik me te beseffen dat ik mijn ideeën qua ontspanning en fysieke gesteldheid een beetje genegeerd had om mijn bedrijfsdoelen te halen.
Ja, ik ging wel regelmatig wandelen, maar wel met een inspirerende podcast in mijn oren.
En nee, niet op mijn gemakje, die buik mag best wat minder, hup tempo maken!

Ik werd er enorm onrustig van. Vorige week maandag, na de Reiki sessie, werd de overduidelijke boodschap me aangereikt door iemand die nog amper iets van mij weet.

“You have a busy mind. Stop doing, start being.”

Ik ben iemand die graag snapt hoe dingen werken. Maar kom toch ook graag dichter bij mijn gevoel. Hoe kan het, heb ik me deze keer niet afgevraagd. Ik wist dat ze gelijk had.

Afgelopen week ontstond er als vanzelf een vertraging in mij. Het was alsof dingen op hun plek moesten vallen. Het maakte me slaperig en sloom. Mijn hoofd was vaker uit, ik wandelde trager en lag af en toe op mijn rug te genieten in het gras. Zonder iets te hoeven, te willen, of te doen. Het was goed.

De pijn van mijn vertrek zit ‘m in het feit dat ik geniet van mijn proces, van waar ik ben in het leven en in het feit dat ik me welkom en verrassend op mijn plek voel.

De laatste twee weken hier laat ik mijn doelen even los. Ik vertraag nog wat verder, geniet van mijn vrijheid en pak mijn studieboek op wanneer ik daar zin in heb. Even minder doen en meer zijn.

Wanneer heb jij je voor het laatst afgevraagd of je wel lief genoeg bent voor jezelf?

#virtualventure #technischva

Balans Meer lezen »

Geen toeval

2023, LinkedIn / Daniëlle

Nee, ik ga geen stuk schrijven over toeval. Het heeft zo moeten zijn.
Er is veel geschreven over en door digital nomads die op de mooiste plekken hun geld verdienen.

Met je laptop op het strand lijkt mij niet goed voor je laptop, maar ieder zijn ding. Ik werk momenteel gewoon aan de keukentafel. Lekker alles bij de hand en geen afleiding.

Toch ga ik ook de deur uit met mijn laptop.

Regelmatig ben ik te vinden in Café Deco, een paar kilometer van mijn huisje.
Even een andere omgeving, goede koffie, gezelligheid om me heen. En dan trakteer ik mezelf meteen maar op een heerlijke homemade muffin. Je moet zelf een feestje van je leven maken toch?

Misschien leuk om te weten, het tentje wordt gerund door John en Jane. In de korte tijd dat ze daar zitten hebben ze een creatieve en sociale community gesticht. Hun koffietentje als etalage voor creatieve en handgemaakte producten. En tegelijk een locatie voor sociale activiteiten voor mensen uit de regio. Een ontspannen mix met voornamelijk Fransen en Britten.
Mijn Engelstalige visitekaartjes staan er tussen allerlei andere op een overzichtelijk schapje. #trots

Ik heb er eens zitten schrijven voor mijn website, een keer alleen maar over motoren en reizen gepraat met John en de laatste keer heb ik me verdiept in #googleanalytics . Rustig muziekje op de achtergrond, gefocust aan de slag.

Iets voor sluitingstijd liep Emily binnen. Ze bleek een vriendin van Jane. Achterin de zaak raakten ze aan de praat. Ik ben netjes opgevoed en afluisteren is niet netjes.
Maar hun gesprek werd steeds interessanter en ik besloot het toch te volgen. Ik dacht nog, het zal toch niet…?
Want ik hoorde haar zeggen dat ze een website nodig heeft, dat de hare offline is en dat degene die het gebouwd heeft van de aardbodem is verdwenen.

Vanuit mijn ooghoek zag ik Jane haar hoofd mijn kant opdraaien en ze vroeg me “Were you listening?”
Lachend reageerde ik met “I was trying not to.”

Even later zat ik bij hen aan tafel. Een enthousiast gesprek volgde en sluitingstijd werd wat uitgesteld.
De volgende dag heb ik Emily op verzoek gemaild en een afspraak bij haar thuis gisteren was het gevolg.

Wat een bijzondere dag was dat.

Ik ging uit van max twee uur, kennismaken en dan in de details van haar website duiken en natuurlijk de zakelijke kant bespreken.

Het werd een hele dag, waarbij ze concludeerde dat we elkaar uit een vorig leven moeten kennen. Zo vertrouwd en boeiend, we bleven delen.

Omdat ze Reiki master is bood ze me een sessie aan die ik nieuwsgierig onderging. Ik voelde zelf niet zo veel gebeuren, al ontspande het enorm. Maar het gesprek wat daarna volgde over wat zij gevoeld had, raakte me in mijn wezen. Waarom houd ik lekker voor mezelf. Maar wat een cadeau!

Eigenlijk zou ik een dag eerder naar ’t café zijn gegaan, maar ik liep me te haasten en bedacht me dat dat nergens op sloeg. Nu weet ik dat we gestuurd zijn.

Jij weleens een onverwachte ontmoeting gehad die absoluut geen toeval was?

#virtualventure #wordpress

Geen toeval Meer lezen »

Alleen of samen?

2023, LinkedIn / Daniëlle

Mijn twaalfde post alweer! Het is echt bizar hoe snel de tijd gaat deze winter.
Ja, ik weet ook wel, die tijd gaat echt niet sneller. Ik vermaak me gewoon goed. Ook in mijn uppie.

Nou is dat natuurlijk niet echt een verrassing voor me. Ik leef al bijna 44 jaar met mezelf en weet dat ik het goed met mezelf kan vinden.
Maar een beetje menselijk gezelschap om me heen op zijn tijd doet me goed. Dus had ik mezelf een korte vakantie in Andalusië gegund. Ik ging bij Anna Houben op bezoek, die ik ken van mijn retraite met haar in 2016.

En zo reed ik begin januari Spanje binnen en Barcelona voorbij.

Bizar idee, normaal vlieg je daarheen. Nu was ik er met amper twee uur rijden.

Ik reed nog even door, naar Valencia. Mooie, gezellige stad, zeker in kerstverlichting. Echt een aanrader als je in de buurt bent. De volgende dag arriveerde ik in olijvenland. Kilometers aan uitgestrekte heuvelachtige velden met olijfbomen.

De week bij Anna was heerlijk. Ik had m’n studieboek mee, maar die heb ik amper aangeraakt. We genoten van elkaars gezelschap, van haar kookkunsten, uitstapjes in natuur of stad, de open haard en het gekroel met haar twee poezen.
Een andere leuke ervaring, deze keer was ik niet haar cliënte die gecoacht werd. Deze keer spraken we met elkaar van ondernemer tot ondernemer en hielpen we elkaar met feedback.

Na een week reed ik terug naar Frankrijk, naar weer een nieuwe plek. Nu iets noordelijker, richting Montpellier. Van de olijfgaarden naar de wijngaarden. Wat grappig was om te merken is dat Frankrijk een beetje voelde als thuiskomen. Dus wie weet…

Onverwacht kreeg ik in februari een paar dagen gezelschap van Conchita Dros. Wederom had ik een vakantiegevoel. Picknicken in de boomgaard, uitstapjes, lachen. Maar we hebben ook gewerkt.
Zij voor haar klanten, ik had o.a. een mastermind met ondernemende vrouwen in het buitenland en een kennismakingsgesprek met een (nu niet meer ) potentiële klant. En natuurlijk hebben we veel gepraat over het hoe en wat van onze ondernemingen.
Super fijn om bevestiging te krijgen, of te kunnen geven. En mee te kunnen denken met elkaar.

Tijdens het schrijven van deze post denk ik steeds, waar wil ik heen met mijn verhaal vandaag? Ik geloof dat ik het weet.

Vanochtend heb ik een gesprek gevoerd met iemand die aan het uitzoeken is of samenwerking met een VA iets voor haar is.

Dus hier komt mijn boodschap.

Zij had na het gesprek meer helderheid. Ik ben een ervaring rijker in het voeren van een gesprek met een ondernemer en haar behoeftes.

Alleen zijn is fijn, dan kan je lekker knallen en gericht op je doelen af. Maar af en toe samen levert inzichten, of bevestiging. En wie wordt er nou niet blij van een ander helpen?

Heb jij administratieve, of technische online klussen liggen waar jouw vuurtje niet zo van aanwakkert? Lekker als je daar vanaf bent toch? Keertje sparren samen?

#technischva #inspiratie #virtualventure #samenwerken

Alleen of samen? Meer lezen »

Doelen en afleiding

2023, LinkedIn / Daniëlle

Vol goede moed ging ik naar buiten. De zon in, met mijn hoofd in de frisse buitenlucht. Rugzak vol papier en pennen, beker gevuld met thee, hoofd vol ideeën.

Ik was er helemaal klaar voor. Want ja, na mijn eerste echte LinkedIn post eind vorig jaar zou er natuurlijk nog één komen en nog één en waarschijnlijk nog meer.

Tijdens mijn VA-opleiding schreef ik als idee voor een post al een keer in mijn aantekeningen: “Afleidingen tijdens het dagelijkse leven, waardoor je niet doet wat je van plan was m.b.t. je doelen. Wat laat je toe en wat niet?”

Ik liep een stukje bij mijn appartement vandaan. Naar het veldje waar ik de dag ervoor lekker in de zon, op de picknickbank, had zitten schrijven tot die achter de heuvels zakte.
Toen was er op een enkele wandelaar verder niemand en verzonk ik heerlijk in gedachten terwijl mijn pen ze neerzette op papier.

Vandaag liep het anders. Shit.

Daar had ik geen rekening mee gehouden. Er liep iemand te bellen en zijn twee enorme tassen lagen midden op de picknicktafel. Ik ging toch maar zitten en we maakten kennis met elkaar.

Hij bleek een Belg die al jaren met camper rondreist in Frankrijk, Spanje en Marokko. Genoeg raakvlakken om gezellig te kletsen. Van schrijven kwam dus niks terecht. Accepteren dan maar.

Want ja, je wordt ook niet elke dag uitgenodigd voor een tandemvlucht paragliden aan de Zuid-Franse kust!

Als de afleiding interessant genoeg is kunnen die langere termijn doelen best een dagje of twee wachten. Tussendoor mag je ook best genieten van wat het leven op je pad legt.

En die post is er uiteindelijk ook gekomen, want die heb je net zitten lezen.

Nu vraag je je natuurlijk af, hoe was die vlucht?

Helaas kan ik je dat niet vertellen. Het is niet doorgegaan vanwege te harde wind de dag erna.
Misschien was het dan toch de bedoeling dat ik mijn focus op mijn doelen hield…

Hoe doe jij dat, balans houden tussen de focus op je doelen en de afleidingen die het dagelijkse leven je geven?

#virtualventure #doelen #technischva #inspiratie

Doelen en afleiding Meer lezen »

The experiment continues

2023, LinkedIn / Daniëlle

en plannen blijven veranderen…

Nu ik dit schrijf denk ik trouwens dat het experiment de rest van mijn leven duurt en eigenlijk al mijn hele leven bezig is. Alleen voelt het nu anders.

Anders omdat ik gevoelsmatig uit het systeem ben gestapt waar ik mijn hele leven in zat. Het systeem van regelmaat, de klok, verwachtingen en een veilig gevoel boven echt gaan doen wat bij me past.
En zal ik iets leuks vertellen? Voorheen stond ik áltijd in de verkeerde rij bij de kassa. Nu sta ik nooit meer in de verkeerde rij.

Nou goed, de herfst was aangebroken en ik ging op zoek naar mogelijkheden voor de winter.

Om te beginnen had ik besloten nog een seizoen camping te doen. Afgelopen seizoen was een rollercoaster. Nieuwe leefomgeving, wonen op m’n werk (wtf?), totaal ander ritme. Veel geleerd, qua gevoel en emoties van alles ontdekt en de campingeigenaren en ik leerden elkaar ook in rap tempo beter kennen. Het was zoeken naar wat goed werkt voor alle drie.
Ik ben heel benieuwd naar komend seizoen.

In m’n originele plannen van een vrij bestaan zou ik de zomers in Nederland doorbrengen en de winters op een warmere plek.

Leuk bedacht, dat liep dus meteen al anders!

Ik ging op zoek naar betaalbaar onderkomen en besloot in Frankrijk te blijven om de taal beter te leren.
Ik vond twee leuke appartementjes en na wat feestjes in Nederland in november reed ik zo zuidelijk als mogelijk was op het Franse vasteland. 20 minuten van de Spaanse grens, in de heuvels iets ten zuidwesten van Perpignan, uitzicht op de Pyreneeën.

Hier begon een nieuw experiment. Ik zou tot april helemaal alleen zijn, zat vol plannen en doelen. Wat zou daarvan terecht komen?
Ik had m’n doelen netjes ingedeeld in categorieën en ik had nagedacht over mijn ideale dagindeling . Want ik wilde zoveel mogelijk uit deze bijzondere periode halen en daar had je toch een ritme voor nodig?

Die dagindeling liet ik al gauw varen. Ik merkte dat ik liever langer aan iets doorwerk dan steeds te “moeten” wisselen. Er zat geen moeten bij natuurlijk, ik had het allemaal zelf bedacht.
Ook het op tijd opstaan liet ik gaan. Vaak voelde ik juist ‘s avonds de rust om ergens helemaal in te duiken en ja, dan kon het maar zo één uur ‘s nachts worden voordat ik op bed lag.
Toch had ik hier een behoorlijk oordeel over, want zo hoort het toch niet? Je hoort op tijd op te staan om zoveel mogelijk uit je dag te halen.
Het duurde even voordat ik doorhad, ik zit lekker in mijn vel en geloof dat ik mijn ritme heb gevonden én geaccepteerd. Wat eigenlijk betekent dat er weinig ritme is. Ik volg mijn gevoel met wat verstand.

Die warmte in het zuiden viel best tegen trouwens. Ja de zon schijnt hier vaker dan in Nederland, maar ook hier wordt het best koud. Helaas. Nou ja, dan maar met een muts op aan de studie.

Vertel eens, wat zou je van me willen weten? Waar ben je nieuwsgierig naar? Misschien schrijf ik een volgende keer wel een stukje speciaal voor jou!

#inspiratie #virtualventure #doelen

The experiment continues Meer lezen »

Zomer in Frankrijk

2023, LinkedIn / Daniëlle

Mijn experimentele fase van het leven was begonnen. En wat voelde dat vrij zeg!

Als kind begon ik me te beseffen dat m’n hele leven eigenlijk al was vastgelegd in fases. Je wordt geboren, gaat naar verschillende scholen, je gaat werken, met wat geluk heb je nog wat jaren pensioen en dan ga je dood.

Dat was tenslotte wat ik om me heen zag gebeuren en hoe het me geleerd werd.

Van dit idee werd ik niet heel vrolijk, maar ik zag ook niet hoe ik dat anders kon aanpakken.

Gelukkig maakt de tijd en het leven je wijzer.

En zo bracht ik afgelopen zomer vrij spontaan op ’n camping in Frankrijk door.

Ik was enthousiast, zou nieuwe mensen ontmoeten, nieuwe dingen leren, geïnspireerd worden, genieten van de mooie omgeving en de rust die daar heerst.
En lekker aan de slag gaan met Virtual Venture…

De weken gingen voorbij. Ik werd ingewerkt in de receptie en bar, onderhoud van het zwembad en sanitair, ik leerde de camping langzaamaan beter kennen.
Zonder enige horeca ervaring kwam ik erachter dat ik de bediening super leuk vind, net als de hectische drukte achter de bar en in de keuken. Wie had dat gedacht?

Voordat ik het wist was het volop zomer en bleek er amper tijd te zijn om ook maar even voor de ontspanning een boek te lezen. Laat staan ervoor te zorgen dat ik klanten kreeg.

In de beginweken volgde ik nog de Business-5-daagse van Natuurlijk Online tijdens mijn lunch. Want ik wilde toch écht technisch VA worden en op deze manier kon ik mooi meekijken achter de schermen van diverse systemen.

Maar de cursus HTML5 en CSS3 bleef liggen nadat ik hoofdstuk 1 had gelezen.

Al gauw leefden we met de dag

en nadat ik mijn lesje loslaten had geleerd genoot ik daar met volle teugen van. Dit was een compleet nieuwe ervaring voor me. We hadden afgesproken dat ik tot november op de camping zou blijven, daarna was het leeg in mijn hoofd. Niks concreets.
Niks engs ook trouwens. Ik wist, als het zover is, dan komt er een idee. Desnoods bracht ik nóg een winter in een caravan door. Maar liever niet.

We hebben keihard gewerkt elke dag, om alles elke keer weer op tijd af te hebben voor nieuwe gasten, of de mensen die gezellig op ons terras kwamen eten en drinken.

Tussen het harde werken door was het ook elke dag een beetje vakantie. ‘s Middags even bijkomen in de hangmat, afkoelen in het zwembad of in het meer, een geintje of spelletje met de kleintjes, een onverwacht goed gesprek, of aan het einde van de avond met een biertje in de hand ontspannen bij het kampvuur met de gasten.

De zomer liep ten einde en de rust keerde terug op de camping. Net als in mijn hoofd en lijf. Er kwam ruimte voor ideeën en ik besloot dat ik het verdiend had de winter door te brengen tussen stenen muren. Op een plek waar de lente weer lekker vroeg begint.

Mijn experimentele fase was nog niet ten einde…

#virtualventure #inspiratie #technischva

Zomer in Frankrijk Meer lezen »

Toeval?

2023, LinkedIn / Daniëlle

“Soms moet je in het diepe springen en veiligheid loslaten… Maar dat is gemakkelijker gezegd dan gedaan.”

Ruim een jaar geleden zag ik een oproep op Facebook. Ik werd gelijk enthousiast, maar veiligheid zat me nog in de weg.

Twee Nederlanders zochten hulp bij het runnen van hun camping in de Corrèze en daarbij klushanden en groene vingers. Kost en inwoning stond hier tegenover.
Ik zag het al helemaal voor me. Dit bericht was aan mij geschreven!

Maar ja, ik had een plan en dit paste daar niet in. Ik liet het voor wat het was.

Een maand later zag ik de oproep weer. Dit kon geen toeval zijn… Ze hadden nog niemand gevonden. Op de verjaardag van mijn neefje vertelde ik erover aan mijn zus. Er luisterden wat mensen mee en ook zij zeiden, “Dit past echt bij jou, moet je doen!”
Ja, hoe dan? Baan opzeggen, huur opzeggen, niet al te veel spaargeld, nog geen klanten met Virtual Venture en waar moest ik heen na de zomer…? Alles bij elkaar voelde iets te spannend.

Onderweg naar huis was ik in gedachten de auto aan het inpakken. Wat ging er mee naar Frankrijk? Ik werd blij van deze gedachten en moest lachen om mezelf.

Thuis heb ik een mail geschreven aan Bas en Monique. Als het niet zou klikken dan was het meteen klaar en kon ik het uit mijn hoofd zetten.
Maar het liep anders.

Eind van die week zat ik met Monique in een restaurant. Die was net weer open na een lockdown. Kon geen toeval zijn toch? Toevallig moest ik in Brabant zijn voor het afronden van m’n VA-opleiding en was Monique daar ook die week. We hadden een klik en hebben non-stop zitten ratelen tijdens het eten.

De lesdag erna ging over je doelen voor het komende jaar. Maar ik was volledig aan het stuiteren, niks stond meer vast. “Jij gaat naar Frankrijk” zeiden er een aantal lachend. Ik wist het zelf nog niet.

Er volgde een online kennismaking met Bas en eind februari stapte ik met ’n vriendin in de auto richting camping. Eens even ervaren daar. En ook dat beviel me goed.

Shit. Nu moest er binnen korte tijd een beslissing genomen worden, wilde ik daar komende zomer mee kunnen draaien. Ik sloeg weer aan het rekenen, zette voors en tegens in lijstjes en bedacht me wat er nodig was om te kunnen gaan.
Na het organiseren van een wereldreis bleek dit een peulenschil en ik besloot veiligheid letterlijk van m’n valkuilenlijstje weg te strepen. In plaats daarvan waagde ik de sprong en diende ik mijn ontslag in.

Wat was het ergste wat me kon overkomen?

Dat ik blut naar huis kwam en weer een baan moest zoeken. Zover zou ik het niet laten komen. Het leek me een goede motivatie lekker aan de slag te gaan. En zo geschiedde.

Begin juni reed ik met een blij en trots gevoel in een volgeladen auto naar Frankrijk. De impuls van mijn hart achterna. Spijt heb ik nooit gehad en het gevoel van vrijheid wat ik sindsdien ervaar is groter dan ooit.

Wanneer heb jij besloten je intuïtie te volgen en wat heeft het je gebracht? Lijkt me leuk om te lezen!

#inspiratie #virtualventure #motivatie

Toeval? Meer lezen »