Vol goede moed ging ik naar buiten. De zon in, met mijn hoofd in de frisse buitenlucht. Rugzak vol papier en pennen, beker gevuld met thee, hoofd vol ideeën.
Ik was er helemaal klaar voor. Want ja, na mijn eerste echte LinkedIn post eind vorig jaar zou er natuurlijk nog één komen en nog één en waarschijnlijk nog meer.
Tijdens mijn VA-opleiding schreef ik als idee voor een post al een keer in mijn aantekeningen: “Afleidingen tijdens het dagelijkse leven, waardoor je niet doet wat je van plan was m.b.t. je doelen. Wat laat je toe en wat niet?”
Ik liep een stukje bij mijn appartement vandaan. Naar het veldje waar ik de dag ervoor lekker in de zon, op de picknickbank, had zitten schrijven tot die achter de heuvels zakte.
Toen was er op een enkele wandelaar verder niemand en verzonk ik heerlijk in gedachten terwijl mijn pen ze neerzette op papier.
Vandaag liep het anders. Shit.
Daar had ik geen rekening mee gehouden. Er liep iemand te bellen en zijn twee enorme tassen lagen midden op de picknicktafel. Ik ging toch maar zitten en we maakten kennis met elkaar.
Hij bleek een Belg die al jaren met camper rondreist in Frankrijk, Spanje en Marokko. Genoeg raakvlakken om gezellig te kletsen. Van schrijven kwam dus niks terecht. Accepteren dan maar.
Want ja, je wordt ook niet elke dag uitgenodigd voor een tandemvlucht paragliden aan de Zuid-Franse kust!
Als de afleiding interessant genoeg is kunnen die langere termijn doelen best een dagje of twee wachten. Tussendoor mag je ook best genieten van wat het leven op je pad legt.
En die post is er uiteindelijk ook gekomen, want die heb je net zitten lezen.
Nu vraag je je natuurlijk af, hoe was die vlucht?
Helaas kan ik je dat niet vertellen. Het is niet doorgegaan vanwege te harde wind de dag erna.
Misschien was het dan toch de bedoeling dat ik mijn focus op mijn doelen hield… 
Hoe doe jij dat, balans houden tussen de focus op je doelen en de afleidingen die het dagelijkse leven je geven?
#virtualventure #doelen #technischva #inspiratie