Toeval?

Aankomst camping Frankrijk

“Soms moet je in het diepe springen en veiligheid loslaten… Maar dat is gemakkelijker gezegd dan gedaan.”

Ruim een jaar geleden zag ik een oproep op Facebook. Ik werd gelijk enthousiast, maar veiligheid zat me nog in de weg.

Twee Nederlanders zochten hulp bij het runnen van hun camping in de Corrèze en daarbij klushanden en groene vingers. Kost en inwoning stond hier tegenover.
Ik zag het al helemaal voor me. Dit bericht was aan mij geschreven!

Maar ja, ik had een plan en dit paste daar niet in. Ik liet het voor wat het was.

Een maand later zag ik de oproep weer. Dit kon geen toeval zijn… Ze hadden nog niemand gevonden. Op de verjaardag van mijn neefje vertelde ik erover aan mijn zus. Er luisterden wat mensen mee en ook zij zeiden, “Dit past echt bij jou, moet je doen!”
Ja, hoe dan? Baan opzeggen, huur opzeggen, niet al te veel spaargeld, nog geen klanten met Virtual Venture en waar moest ik heen na de zomer…? Alles bij elkaar voelde iets te spannend.

Onderweg naar huis was ik in gedachten de auto aan het inpakken. Wat ging er mee naar Frankrijk? Ik werd blij van deze gedachten en moest lachen om mezelf.

Thuis heb ik een mail geschreven aan Bas en Monique. Als het niet zou klikken dan was het meteen klaar en kon ik het uit mijn hoofd zetten.
Maar het liep anders.

Eind van die week zat ik met Monique  in een restaurant. Die was net weer open na een lockdown. Kon geen toeval zijn toch? Toevallig moest ik in Brabant zijn voor het afronden van m’n VA-opleiding en was Monique daar ook die week. We hadden een klik en hebben non-stop zitten ratelen tijdens het eten.

De lesdag erna ging over je doelen voor het komende jaar. Maar ik was volledig aan het stuiteren, niks stond meer vast. “Jij gaat naar Frankrijk” zeiden er een aantal lachend. Ik wist het zelf nog niet.

Er volgde een online kennismaking met Bas en eind februari stapte ik met ’n vriendin in de auto richting camping. Eens even ervaren daar. En ook dat beviel me goed.

Shit. Nu moest er binnen korte tijd een beslissing genomen worden, wilde ik daar komende zomer mee kunnen draaien. Ik sloeg weer aan het rekenen, zette voors en tegens in lijstjes en bedacht me wat er nodig was om te kunnen gaan.
Na het organiseren van een wereldreis bleek dit een peulenschil en ik besloot veiligheid letterlijk van m’n valkuilenlijstje weg te strepen. In plaats daarvan waagde ik de sprong en diende ik mijn ontslag in.

Wat was het ergste wat me kon overkomen? 

Dat ik blut naar huis kwam en weer een baan moest zoeken. Zover zou ik het niet laten komen. Het leek me een goede motivatie lekker aan de slag te gaan. En zo geschiedde.

Begin juni reed ik met een blij en trots gevoel in een volgeladen auto naar Frankrijk. De impuls van mijn hart achterna. Spijt heb ik nooit gehad en het gevoel van vrijheid wat ik sindsdien ervaar is groter dan ooit.

Wanneer heb jij besloten je intuïtie te volgen en wat heeft het je gebracht? Lijkt me leuk om te lezen!

#inspiratie #virtualventure #motivatie

Scroll naar boven