mezelf zijn Archieven - Daniëlle Akkerman

Een jaar later

2023, LinkedIn / Daniëlle

Het is alweer ruim een jaar na mijn “Ik vertrek” moment. Een avontuur wat ik spontaan begon en waarvan ik niet wist hoe lang het zou gaan duren. Hoog tijd voor een update!

“Spannend!” heb ik vaak gehoord het afgelopen jaar. Heb ik dat zelf nooit zo gevoeld? Ja, één keer. Net voor kerst liep ik tussen de gezelligheid en drukte in Perpignan. Er was een koor en vuurwerk. Ineens besefte ik me waar ik mee bezig was en het raakte me behoorlijk op dat moment.

Maar het enorm trotse gevoel is wat overheerste.

Heb ik me zorgen gemaakt over geld en inkomen? Nee, geen zorgen. Wel had en heb ik bewustzijn hierover. Met elk nieuw idee zorgde ik voor nieuw inzicht in mijn financiën. Zou ik dit plan uit kunnen voeren en wat heb ik daarna nog over? Dat gaf rust en het vertrouwen door te kunnen gaan in de gekozen richting.
Inmiddels heb ik regelmatig wat inkomen uit mijn bedrijf, waardoor de bodem van mijn spaarpot weer minder zichtbaar wordt. Zo fijn!

Wat ben ik verloren door dit avontuur? Het gevoel dat er iets niet klopte in mijn leven. En daarmee vooral frustraties en stress gekoppeld aan mijn baan en de drukte in Nederland. Die mis ik echt niet!
Verder moet ik zo hard nadenken hierover dat het denk ik wel meevalt met mijn verliezen.

Wat heb ik gewonnen door mijn vertrek? Pfff, te veel om op te noemen in dit bericht. Voornamelijk heb ik heel veel over mezelf geleerd. Maar ook praktische vaardigheden, zowel online, als met (elektrisch) gereedschap en qua campingbeheer.

Ik voel me vrijer en dichter bij mezelf dan ooit, ik geniet intenser, voel me rustiger, word eerder geraakt en ben regelmatig geïnspireerd.

Ik heb superveel leuke, lieve en interessante mensen ontmoet en nieuwe vrienden gemaakt.

En het allermooiste, ik heb mijn thuis gevonden in Frankrijk.

Maar daarover een volgende keer meer…

#virtualventure #onlineondernemen #technischva

Een jaar later Meer lezen »

The experiment continues

2023, LinkedIn / Daniëlle

en plannen blijven veranderen…

Nu ik dit schrijf denk ik trouwens dat het experiment de rest van mijn leven duurt en eigenlijk al mijn hele leven bezig is. Alleen voelt het nu anders.

Anders omdat ik gevoelsmatig uit het systeem ben gestapt waar ik mijn hele leven in zat. Het systeem van regelmaat, de klok, verwachtingen en een veilig gevoel boven echt gaan doen wat bij me past.
En zal ik iets leuks vertellen? Voorheen stond ik áltijd in de verkeerde rij bij de kassa. Nu sta ik nooit meer in de verkeerde rij.

Nou goed, de herfst was aangebroken en ik ging op zoek naar mogelijkheden voor de winter.

Om te beginnen had ik besloten nog een seizoen camping te doen. Afgelopen seizoen was een rollercoaster. Nieuwe leefomgeving, wonen op m’n werk (wtf?), totaal ander ritme. Veel geleerd, qua gevoel en emoties van alles ontdekt en de campingeigenaren en ik leerden elkaar ook in rap tempo beter kennen. Het was zoeken naar wat goed werkt voor alle drie.
Ik ben heel benieuwd naar komend seizoen.

In m’n originele plannen van een vrij bestaan zou ik de zomers in Nederland doorbrengen en de winters op een warmere plek.

Leuk bedacht, dat liep dus meteen al anders!

Ik ging op zoek naar betaalbaar onderkomen en besloot in Frankrijk te blijven om de taal beter te leren.
Ik vond twee leuke appartementjes en na wat feestjes in Nederland in november reed ik zo zuidelijk als mogelijk was op het Franse vasteland. 20 minuten van de Spaanse grens, in de heuvels iets ten zuidwesten van Perpignan, uitzicht op de Pyreneeën.

Hier begon een nieuw experiment. Ik zou tot april helemaal alleen zijn, zat vol plannen en doelen. Wat zou daarvan terecht komen?
Ik had m’n doelen netjes ingedeeld in categorieën en ik had nagedacht over mijn ideale dagindeling . Want ik wilde zoveel mogelijk uit deze bijzondere periode halen en daar had je toch een ritme voor nodig?

Die dagindeling liet ik al gauw varen. Ik merkte dat ik liever langer aan iets doorwerk dan steeds te “moeten” wisselen. Er zat geen moeten bij natuurlijk, ik had het allemaal zelf bedacht.
Ook het op tijd opstaan liet ik gaan. Vaak voelde ik juist ‘s avonds de rust om ergens helemaal in te duiken en ja, dan kon het maar zo één uur ‘s nachts worden voordat ik op bed lag.
Toch had ik hier een behoorlijk oordeel over, want zo hoort het toch niet? Je hoort op tijd op te staan om zoveel mogelijk uit je dag te halen.
Het duurde even voordat ik doorhad, ik zit lekker in mijn vel en geloof dat ik mijn ritme heb gevonden én geaccepteerd. Wat eigenlijk betekent dat er weinig ritme is. Ik volg mijn gevoel met wat verstand.

Die warmte in het zuiden viel best tegen trouwens. Ja de zon schijnt hier vaker dan in Nederland, maar ook hier wordt het best koud. Helaas. Nou ja, dan maar met een muts op aan de studie.

Vertel eens, wat zou je van me willen weten? Waar ben je nieuwsgierig naar? Misschien schrijf ik een volgende keer wel een stukje speciaal voor jou!

#inspiratie #virtualventure #doelen

The experiment continues Meer lezen »

Zomer in Frankrijk

2023, LinkedIn / Daniëlle

Mijn experimentele fase van het leven was begonnen. En wat voelde dat vrij zeg!

Als kind begon ik me te beseffen dat m’n hele leven eigenlijk al was vastgelegd in fases. Je wordt geboren, gaat naar verschillende scholen, je gaat werken, met wat geluk heb je nog wat jaren pensioen en dan ga je dood.

Dat was tenslotte wat ik om me heen zag gebeuren en hoe het me geleerd werd.

Van dit idee werd ik niet heel vrolijk, maar ik zag ook niet hoe ik dat anders kon aanpakken.

Gelukkig maakt de tijd en het leven je wijzer.

En zo bracht ik afgelopen zomer vrij spontaan op ’n camping in Frankrijk door.

Ik was enthousiast, zou nieuwe mensen ontmoeten, nieuwe dingen leren, geïnspireerd worden, genieten van de mooie omgeving en de rust die daar heerst.
En lekker aan de slag gaan met Virtual Venture…

De weken gingen voorbij. Ik werd ingewerkt in de receptie en bar, onderhoud van het zwembad en sanitair, ik leerde de camping langzaamaan beter kennen.
Zonder enige horeca ervaring kwam ik erachter dat ik de bediening super leuk vind, net als de hectische drukte achter de bar en in de keuken. Wie had dat gedacht?

Voordat ik het wist was het volop zomer en bleek er amper tijd te zijn om ook maar even voor de ontspanning een boek te lezen. Laat staan ervoor te zorgen dat ik klanten kreeg.

In de beginweken volgde ik nog de Business-5-daagse van Natuurlijk Online tijdens mijn lunch. Want ik wilde toch écht technisch VA worden en op deze manier kon ik mooi meekijken achter de schermen van diverse systemen.

Maar de cursus HTML5 en CSS3 bleef liggen nadat ik hoofdstuk 1 had gelezen.

Al gauw leefden we met de dag

en nadat ik mijn lesje loslaten had geleerd genoot ik daar met volle teugen van. Dit was een compleet nieuwe ervaring voor me. We hadden afgesproken dat ik tot november op de camping zou blijven, daarna was het leeg in mijn hoofd. Niks concreets.
Niks engs ook trouwens. Ik wist, als het zover is, dan komt er een idee. Desnoods bracht ik nóg een winter in een caravan door. Maar liever niet.

We hebben keihard gewerkt elke dag, om alles elke keer weer op tijd af te hebben voor nieuwe gasten, of de mensen die gezellig op ons terras kwamen eten en drinken.

Tussen het harde werken door was het ook elke dag een beetje vakantie. ‘s Middags even bijkomen in de hangmat, afkoelen in het zwembad of in het meer, een geintje of spelletje met de kleintjes, een onverwacht goed gesprek, of aan het einde van de avond met een biertje in de hand ontspannen bij het kampvuur met de gasten.

De zomer liep ten einde en de rust keerde terug op de camping. Net als in mijn hoofd en lijf. Er kwam ruimte voor ideeën en ik besloot dat ik het verdiend had de winter door te brengen tussen stenen muren. Op een plek waar de lente weer lekker vroeg begint.

Mijn experimentele fase was nog niet ten einde…

#virtualventure #inspiratie #technischva

Zomer in Frankrijk Meer lezen »

Inspiratie tekst op muur. Let the light in the heart illuminate the road ahead. To guide you to go on bravely

Diverse eindes…

2023, LinkedIn / Daniëlle

Aan de wereldreis kwam dus abrupt een einde.
M’n schoonvader lag op sterven. Gelukkig waren we net op tijd terug om hem nog even ademend te zien. Zijn leven kwam ten einde de volgende ochtend en na de begrafenis begon de eerste lock-down.

Onze vrijheid zoals we die gewend waren was ook acuut ten einde. Van ultieme vrijheid naar ultiem opgesloten voor mijn gevoel.

Ons bed stond in die periode bij mijn vader op zolder. Dat hadden we voor vertrek zo afgesproken en waren we natuurlijk hartstikke blij mee. 1 mei 2020 kwam er een einde aan het onbetaald verlof en net ervoor waren we naar een appartementje verhuisd.

Stukjes uit mijn schrijven van die tijd:

“De weken thuis voelde alsof ik mijn tijd zat te verdoen. Van de twaalf en halve maand die ik vrij was, waarin ik het grootste avontuur van mijn leven beleefde en waar heeeel rap een einde aan kwam, waren nog maar een paar weken over. Weken die ik graag had gevuld met vrienden en familie zien, gezelligheid, een relaxt einde aan de reis maken. Ik was aardig in paniek denk ik, maar kon er ook niets aan veranderen. Het was wat het was. En het was kut.”

“Ik had niet mijn eigen plek, niet mijn eigen spullen, ik kon nergens heen, niemand zien, niemand knuffelen, met niemand over de reis praten en wat dat met me had gedaan.”

“Dat eerste weerzien had fijn moeten zijn. Nu is dat ongemakkelijk en pijnlijk. Als we iemand al te zien krijgen. Iedereen voelt verder weg dan toen we op reis waren. Van enorme vrijheid zijn we beland in beperkingen die ik mijn hele leven nog niet ervaren heb. En ik ook nooit meer hoop te ervaren. Ik deins achteruit als ik iemand tegenkom. Afschuwelijk. Dat wil ik helemaal niet. Straks word ik nog contactgestoord…”

Dat laatste is gelukkig niet gebeurd. Wel kwam er driekwart jaar na thuiskomst ook een einde aan onze relatie. De reis had me voorgoed veranderd (of was ik meer mezelf geworden?) en ik was toe aan een volledig nieuw begin.

Als jij opnieuw kon beginnen, wat zou je dan doen?

#virtualventure #onlineondernemen #technischva #vrijheid #inspiratie

Diverse eindes… Meer lezen »

Uitzicht en inzicht bergen Pamir Highway

Ik wil vliegen

2023, LinkedIn / Daniëlle

Vliegen vanuit mijn hart. Vliegen naar onbekende landen en onbekende mensen. Vliegen naar nieuwe ervaringen, geuren en inspiratie. Ik wil leven, leren, genieten en me vrij voelen.

Ik had besloten, ik ging op wereldreis.

Het was einde zomer 2017 en ik vertelde mijn vriend; “ik ga op wereldreis, ga je mee?” Hij zei direct ja en in de anderhalf jaar die volgden werden plannen gesmeed, informatie vergaard, motorfietsen vervangen en aangepast, trainingen gevolgd, spullen gekocht, verkocht en opgeslagen, een jaar onbetaald verlof geregeld, huur opgezegd en 1 mei 2019 zou het grote vertrek plaatsvinden.

Niet dus. Een flinke griep gooide roet in het eten. De eerste boodschap die de reis ons gaf: ook al heb je nog zo’n mooie planning, het leven komt zoals het komt.
Ons vertrek werd uitgesteld tot 3 mei.
De reis heeft 10 maanden mogen duren en stopte (helaas abrupt) in Thailand op 9 maart 2020.

Heb ik alles gevoeld en gevonden waar ik naar op zoek was? Jazeker! Plus nog veel meer. Het was absoluut geen vakantie en het was vaak harder werken dan ik ooit in loondienst heb afgezien. Maar de uitzichten en inzichten die ik ervoor heb teruggekregen waren alles dubbel en dwars waard.

Vaak voelde ik me een toeschouwer vanaf mijn troon, kijkend in de levens van de mensen waar ik vluchtig aan voorbij reed. Al rijdend en mijmerend veranderde mijn definitie van de term vrijheid. En ben ik nog meer gaan waarderen dat ik mijn leven kan leven onder mijn voorwaarden en als mijn volledige zelf.
Dat er niemand is die mij vertelt hoe ik me moet gedragen of wat ik moet geloven. En dat ik mag motorrijden of op straat aan een ijsje mag likken zonder opgepakt te worden.

Als je alle vrijheid had, waar zou jij heen vliegen?

#vrijheid #virtualventure #onlineondernemen #technischva

Ik wil vliegen Meer lezen »