avontuur Archieven - Daniëlle Akkerman

Een jaar later

2023, LinkedIn / Daniëlle

Het is alweer ruim een jaar na mijn “Ik vertrek” moment. Een avontuur wat ik spontaan begon en waarvan ik niet wist hoe lang het zou gaan duren. Hoog tijd voor een update!

“Spannend!” heb ik vaak gehoord het afgelopen jaar. Heb ik dat zelf nooit zo gevoeld? Ja, één keer. Net voor kerst liep ik tussen de gezelligheid en drukte in Perpignan. Er was een koor en vuurwerk. Ineens besefte ik me waar ik mee bezig was en het raakte me behoorlijk op dat moment.

Maar het enorm trotse gevoel is wat overheerste.

Heb ik me zorgen gemaakt over geld en inkomen? Nee, geen zorgen. Wel had en heb ik bewustzijn hierover. Met elk nieuw idee zorgde ik voor nieuw inzicht in mijn financiën. Zou ik dit plan uit kunnen voeren en wat heb ik daarna nog over? Dat gaf rust en het vertrouwen door te kunnen gaan in de gekozen richting.
Inmiddels heb ik regelmatig wat inkomen uit mijn bedrijf, waardoor de bodem van mijn spaarpot weer minder zichtbaar wordt. Zo fijn!

Wat ben ik verloren door dit avontuur? Het gevoel dat er iets niet klopte in mijn leven. En daarmee vooral frustraties en stress gekoppeld aan mijn baan en de drukte in Nederland. Die mis ik echt niet!
Verder moet ik zo hard nadenken hierover dat het denk ik wel meevalt met mijn verliezen.

Wat heb ik gewonnen door mijn vertrek? Pfff, te veel om op te noemen in dit bericht. Voornamelijk heb ik heel veel over mezelf geleerd. Maar ook praktische vaardigheden, zowel online, als met (elektrisch) gereedschap en qua campingbeheer.

Ik voel me vrijer en dichter bij mezelf dan ooit, ik geniet intenser, voel me rustiger, word eerder geraakt en ben regelmatig geïnspireerd.

Ik heb superveel leuke, lieve en interessante mensen ontmoet en nieuwe vrienden gemaakt.

En het allermooiste, ik heb mijn thuis gevonden in Frankrijk.

Maar daarover een volgende keer meer…

#virtualventure #onlineondernemen #technischva

Een jaar later Meer lezen »

Zomer in Frankrijk

2023, LinkedIn / Daniëlle

Mijn experimentele fase van het leven was begonnen. En wat voelde dat vrij zeg!

Als kind begon ik me te beseffen dat m’n hele leven eigenlijk al was vastgelegd in fases. Je wordt geboren, gaat naar verschillende scholen, je gaat werken, met wat geluk heb je nog wat jaren pensioen en dan ga je dood.

Dat was tenslotte wat ik om me heen zag gebeuren en hoe het me geleerd werd.

Van dit idee werd ik niet heel vrolijk, maar ik zag ook niet hoe ik dat anders kon aanpakken.

Gelukkig maakt de tijd en het leven je wijzer.

En zo bracht ik afgelopen zomer vrij spontaan op ’n camping in Frankrijk door.

Ik was enthousiast, zou nieuwe mensen ontmoeten, nieuwe dingen leren, geïnspireerd worden, genieten van de mooie omgeving en de rust die daar heerst.
En lekker aan de slag gaan met Virtual Venture…

De weken gingen voorbij. Ik werd ingewerkt in de receptie en bar, onderhoud van het zwembad en sanitair, ik leerde de camping langzaamaan beter kennen.
Zonder enige horeca ervaring kwam ik erachter dat ik de bediening super leuk vind, net als de hectische drukte achter de bar en in de keuken. Wie had dat gedacht?

Voordat ik het wist was het volop zomer en bleek er amper tijd te zijn om ook maar even voor de ontspanning een boek te lezen. Laat staan ervoor te zorgen dat ik klanten kreeg.

In de beginweken volgde ik nog de Business-5-daagse van Natuurlijk Online tijdens mijn lunch. Want ik wilde toch écht technisch VA worden en op deze manier kon ik mooi meekijken achter de schermen van diverse systemen.

Maar de cursus HTML5 en CSS3 bleef liggen nadat ik hoofdstuk 1 had gelezen.

Al gauw leefden we met de dag

en nadat ik mijn lesje loslaten had geleerd genoot ik daar met volle teugen van. Dit was een compleet nieuwe ervaring voor me. We hadden afgesproken dat ik tot november op de camping zou blijven, daarna was het leeg in mijn hoofd. Niks concreets.
Niks engs ook trouwens. Ik wist, als het zover is, dan komt er een idee. Desnoods bracht ik nóg een winter in een caravan door. Maar liever niet.

We hebben keihard gewerkt elke dag, om alles elke keer weer op tijd af te hebben voor nieuwe gasten, of de mensen die gezellig op ons terras kwamen eten en drinken.

Tussen het harde werken door was het ook elke dag een beetje vakantie. ‘s Middags even bijkomen in de hangmat, afkoelen in het zwembad of in het meer, een geintje of spelletje met de kleintjes, een onverwacht goed gesprek, of aan het einde van de avond met een biertje in de hand ontspannen bij het kampvuur met de gasten.

De zomer liep ten einde en de rust keerde terug op de camping. Net als in mijn hoofd en lijf. Er kwam ruimte voor ideeën en ik besloot dat ik het verdiend had de winter door te brengen tussen stenen muren. Op een plek waar de lente weer lekker vroeg begint.

Mijn experimentele fase was nog niet ten einde…

#virtualventure #inspiratie #technischva

Zomer in Frankrijk Meer lezen »

Toeval?

2023, LinkedIn / Daniëlle

“Soms moet je in het diepe springen en veiligheid loslaten… Maar dat is gemakkelijker gezegd dan gedaan.”

Ruim een jaar geleden zag ik een oproep op Facebook. Ik werd gelijk enthousiast, maar veiligheid zat me nog in de weg.

Twee Nederlanders zochten hulp bij het runnen van hun camping in de Corrèze en daarbij klushanden en groene vingers. Kost en inwoning stond hier tegenover.
Ik zag het al helemaal voor me. Dit bericht was aan mij geschreven!

Maar ja, ik had een plan en dit paste daar niet in. Ik liet het voor wat het was.

Een maand later zag ik de oproep weer. Dit kon geen toeval zijn… Ze hadden nog niemand gevonden. Op de verjaardag van mijn neefje vertelde ik erover aan mijn zus. Er luisterden wat mensen mee en ook zij zeiden, “Dit past echt bij jou, moet je doen!”
Ja, hoe dan? Baan opzeggen, huur opzeggen, niet al te veel spaargeld, nog geen klanten met Virtual Venture en waar moest ik heen na de zomer…? Alles bij elkaar voelde iets te spannend.

Onderweg naar huis was ik in gedachten de auto aan het inpakken. Wat ging er mee naar Frankrijk? Ik werd blij van deze gedachten en moest lachen om mezelf.

Thuis heb ik een mail geschreven aan Bas en Monique. Als het niet zou klikken dan was het meteen klaar en kon ik het uit mijn hoofd zetten.
Maar het liep anders.

Eind van die week zat ik met Monique in een restaurant. Die was net weer open na een lockdown. Kon geen toeval zijn toch? Toevallig moest ik in Brabant zijn voor het afronden van m’n VA-opleiding en was Monique daar ook die week. We hadden een klik en hebben non-stop zitten ratelen tijdens het eten.

De lesdag erna ging over je doelen voor het komende jaar. Maar ik was volledig aan het stuiteren, niks stond meer vast. “Jij gaat naar Frankrijk” zeiden er een aantal lachend. Ik wist het zelf nog niet.

Er volgde een online kennismaking met Bas en eind februari stapte ik met ’n vriendin in de auto richting camping. Eens even ervaren daar. En ook dat beviel me goed.

Shit. Nu moest er binnen korte tijd een beslissing genomen worden, wilde ik daar komende zomer mee kunnen draaien. Ik sloeg weer aan het rekenen, zette voors en tegens in lijstjes en bedacht me wat er nodig was om te kunnen gaan.
Na het organiseren van een wereldreis bleek dit een peulenschil en ik besloot veiligheid letterlijk van m’n valkuilenlijstje weg te strepen. In plaats daarvan waagde ik de sprong en diende ik mijn ontslag in.

Wat was het ergste wat me kon overkomen?

Dat ik blut naar huis kwam en weer een baan moest zoeken. Zover zou ik het niet laten komen. Het leek me een goede motivatie lekker aan de slag te gaan. En zo geschiedde.

Begin juni reed ik met een blij en trots gevoel in een volgeladen auto naar Frankrijk. De impuls van mijn hart achterna. Spijt heb ik nooit gehad en het gevoel van vrijheid wat ik sindsdien ervaar is groter dan ooit.

Wanneer heb jij besloten je intuïtie te volgen en wat heeft het je gebracht? Lijkt me leuk om te lezen!

#inspiratie #virtualventure #motivatie

Toeval? Meer lezen »

Uitzicht en inzicht bergen Pamir Highway

Ik wil vliegen

2023, LinkedIn / Daniëlle

Vliegen vanuit mijn hart. Vliegen naar onbekende landen en onbekende mensen. Vliegen naar nieuwe ervaringen, geuren en inspiratie. Ik wil leven, leren, genieten en me vrij voelen.

Ik had besloten, ik ging op wereldreis.

Het was einde zomer 2017 en ik vertelde mijn vriend; “ik ga op wereldreis, ga je mee?” Hij zei direct ja en in de anderhalf jaar die volgden werden plannen gesmeed, informatie vergaard, motorfietsen vervangen en aangepast, trainingen gevolgd, spullen gekocht, verkocht en opgeslagen, een jaar onbetaald verlof geregeld, huur opgezegd en 1 mei 2019 zou het grote vertrek plaatsvinden.

Niet dus. Een flinke griep gooide roet in het eten. De eerste boodschap die de reis ons gaf: ook al heb je nog zo’n mooie planning, het leven komt zoals het komt.
Ons vertrek werd uitgesteld tot 3 mei.
De reis heeft 10 maanden mogen duren en stopte (helaas abrupt) in Thailand op 9 maart 2020.

Heb ik alles gevoeld en gevonden waar ik naar op zoek was? Jazeker! Plus nog veel meer. Het was absoluut geen vakantie en het was vaak harder werken dan ik ooit in loondienst heb afgezien. Maar de uitzichten en inzichten die ik ervoor heb teruggekregen waren alles dubbel en dwars waard.

Vaak voelde ik me een toeschouwer vanaf mijn troon, kijkend in de levens van de mensen waar ik vluchtig aan voorbij reed. Al rijdend en mijmerend veranderde mijn definitie van de term vrijheid. En ben ik nog meer gaan waarderen dat ik mijn leven kan leven onder mijn voorwaarden en als mijn volledige zelf.
Dat er niemand is die mij vertelt hoe ik me moet gedragen of wat ik moet geloven. En dat ik mag motorrijden of op straat aan een ijsje mag likken zonder opgepakt te worden.

Als je alle vrijheid had, waar zou jij heen vliegen?

#vrijheid #virtualventure #onlineondernemen #technischva

Ik wil vliegen Meer lezen »

Holy shit!

2023, LinkedIn / Daniëlle

Ruim 11.000 views op mijn bericht Ik vertrek!, meer dan 100 reacties, enthousiast commentaar en 10 nieuwe connecties erbij. Dat had ik nooit verwacht.

Blijkbaar is waar ik mee bezig ben niet alleen spannend en stoer, maar ook nog interessant. Tof, dan klets ik nog even door.

Ik zal jullie een stukje verder mee terug nemen in mijn geschiedenis.

Al van kleins af aan ben ik graag buiten. Ga ik op pad om te zien wat er verderop te beleven valt. En met de tijd werd de radius groter en de behoefte om langer weg te zijn ook.
Waar het vandaan komt? Geen idee eigenlijk. Het is gewoon zo.

Feit is dat ik graag op ontdekking ga, dat ik van verandering en diversiteit houd (ook in werk) en graag geprikkeld wordt door nieuwe invloeden en andere culturen. Ik leer er veel van.

Heb ik dan geen rust in mijn kont? Jawel hoor, ik zit ook graag met een boek op de bank zonder iets te moeten.
Die rust vond ik nooit in mijn carrière. Ik ging doen wat me het beste leek te passen, maar wist eigenlijk tijdens mijn studie al, dit ga ik niet tot mijn pensioen doen. Mijn vakanties rekte ik zover mogelijk op.
Een half jaar onbetaald verlof in Amerika en Canada zou me antwoorden gaan opleveren, zo had ik bedacht. Nou ja, uiteindelijk misschien wel, maar niet degene die ik verwachtte. Er kwam nog even geen carrière-switch. Die volgde in 2008. De onrust bleef.

In 2014 overleed mijn altijd trotse moeder veel te jong op 57-jarige leeftijd. Mijn gevoel heb ik als puber behoorlijk weggestopt, maar deze gebeurtenis zette alle poorten open. En hoe pijnlijk ook, ik zag ook wat het me opleverde.
In 2016 was ik het zat en besloot ik op avontuur te gaan naar mijn hart. Een retraite tijdens de kerst in Spanje met Anna Houben volgde. Doodeng vond ik het, maar ik voelde dat ik zoiets nodig had om verder te komen.

Op een ochtend stond ik daar over de heuvels te staren en als vanzelf spreidde ik mijn vleugels en wist ik, ik wil die wijde wereld in.

Dit was een gevoel wat ik niet kon en wilde wegstoppen. En vanaf dat moment ben ik het gaan volgen.
Waarheen? Dat lees je een volgende keer.

#virtualventure #technischva #virtueelassistent

Holy shit! Meer lezen »

Ik vertrek!

2023, LinkedIn / Daniëlle

Eigenlijk ben ik begin juni al vertrokken. Naar Frankrijk. Alleen. Maar vanaf nu neem ik jullie mee.

Waarom? Waar ik mee bezig ben is blijkbaar spannend en stoer. Dat hoor ik namelijk vaak.

Wie weet inspireer ik jou tot een sprong in het diepe?

Om te proberen meer te leven naar wat je hart je influistert.
Want ja, dat is hoe ik in mijn eigen huidige avontuur verzeild ben geraakt.

Het begon een jaar geleden met een mailtje aan twee onbekenden: “Soms moet je in het diepe springen en veiligheid loslaten… Maar dat is gemakkelijker gezegd dan gedaan.”

Dit verhaal begint natuurlijk veel eerder. Want je zegt niet zomaar je huur en vaste baan op om met een volgeladen autootje naar Frankrijk te rijden. Zonder te weten wanneer je terugkomt. Toch?

Wat ik je in ieder geval wil vertellen is dat ik me sindsdien vrijer voel dan ooit tevoren. Er is deze keer geen einddatum aan mijn onbetaald verlof. Of vakantie uren die op raken. Geen moeten. Alleen maar mogen, willen en voelen welke kant ik op zal gaan. De keuzes liggen volledig bij mij.

En ja, soms, heel soms voelt dat inderdaad best spannend. Maar dat heb ik graag over voor het trotse, vrije en bevoorrechte gevoel wat daar tegenover staat.
Ik noem het voor de grap wel eens mijn experimentele fase. Want zo voelt het wel een beetje. Loslaten wat als normaal wordt beschouwd en mijn eigen route ontdekken.

Ben ik dan ook stoer? Misschien wel in de ogen van een ander. Het is niet waar ik het voor doe.

Steeds vaker hoor ik wat mijn hart mij influistert.

Soms is daar vaker voor nodig dan één keer. Maar als ik die ja voel begin ik te durven, schep ik duidelijkheid voor mezelf en zet ik door. Door in het leven van mijn gedroomde leven.

Ik geniet hier met volle teugen van en heb geen seconde spijt gehad van de sprong. En als je eenmaal besloten hebt blijkt die helemaal niet zo diep te zijn.

#virtualventure #technischva #locatieonafhankelijk #onlineondernemen

Ik vertrek! Meer lezen »